Persidangan meja bulat Pembelajaran Sains dan Matematik dalam Bahasa Inggeris (PPSMI) ketiga telah berlangsung pada 19 September lalu. Buat pertama kali guru dan murid diberi seluas-luas platform untuk mengemukakan pandangan mereka tentang PPSMI. Turut mengemukakan pandangan dalam persidangan kali ini adalah pensyarah dan pelajar Institut Pendidikan Guru (IPG) serta program Matrikulasi.
Bagi mendapatkan pandangan yang mewakili sebanyak mungkin kelompok, Kementerian Pelajaran Malaysia (KPM) telah memilih sekolah-sekolah berdasarkan lokasi, iaitu bandar, luar bandar dan pedalaman; berdasarkan aliran, iaitu aliran kebangsaan, jenis kebangsaan dan sekolah agama bantuan kerajaan; serta berdasarkan kelompok, iaitu Sekolah Berasrama Penuh (SBP) dan Sekolah Menengah Teknik (SMT). Selain Metrikulasi dan IPG, KPM turut menjemput sekolah yang menawarkan tingkatan enam.
Secara keseluruhannya, terdapat sebanyak 12 pasangan daripada kalangan guru dan pelajar telah membentangkan pandangan mereka dengan penuh kejujuran tanpa perasaan takut.
Boleh dikatakan reaksi yang dikumpul adalah agak seimbang dan bercampur-campur. Terdapat keadaan di mana kedua-dua guru dan murid dari sekolah yang sama bersetuju tentang PPSMI. Ada juga yang menolak. Apa yang menarik, terdapat juga sekolah di mana guru dan murid memberi pandangan yang berbeza, iaitu murid bersetuju dengan PPSMI, tetapi gurunya tidak.
Boleh dikatakan secara amnya, murid dan guru di sekolah di bandar, sekolah mubaligh dan SBP tidak mempunyai masalah dengan PPSMI. Boleh dikatakan juga, murid dan guru di sekolah kebangsaan, baik di bandar mahupun pedalaman ingin PPSMI diteruskan, walaupun mengakui ia tidak mudah diikuti. Bagi mereka, lebih banyak sokongan dan bimbingan diperlukan bagi memastikan matlamat PPSMI dapat direalisasikan.
Sebaliknya, murid dan guru di sekolah jenis kebangsaan nampaknya tidak bersetuju dengan PPSMI. Murid yang mewakili SJKC mengatakan jika boleh beliau tidak mahu mengikuti PPSMI sebab terlalu banyak yang perlu dipelajari, termasuk subjek bahasa Melayu dan bahasa Cina. Begitu pun, walaupun menolak PPSMI, murid tersebut dilihatmempunyai kefasihan berbahasa Inggeris yang jauh lebih baik daripada rakan-rakan sebanyanya dalam persidangan ini. Bagi murid SJKT pula, latar belakang keluarga yang miskin menyukarkan lagi mereka mengikuti PPSMI, termasuk tidak mampu mengikuti kelas tambahan bahasa Inggeris.
Bagi SBP, didapati guru dan murid tidak melihat PPSMI sebagai satu masalah sama sekali. Sebaliknya di SMT, guru berpandangan, pengajaran dan pembelajaran dalam bahasa Melayu adalah lebih sesuai, terutamanya bagi murid yang mengambil aliran vokasional.
Di peringkat yang lebih tinggi, iaitu di tingkatan enam, guru dan murid merasakan PPSMI terlalu sukar diikuti dan mahu ia diajardalam bahasa Melayu. Bagaimanapun di IPG dan Matrikulasi, biarpun berasa kekok dan sukar di peringkat awal, guru dan pelajar dapat menyesuaikan diri serta berpandangan bahawa PPSMI membantu meningkatkan penguasaan bahasa Inggeris mereka dan membolehkan mereka merujuk maklumat-maklumat berkaitan sains dan matematik di dalam bahasa Inggeris dengan lebih mudah.
Sememangnya pandangan golongan yang terlibat secara langsung dengan PPSMI ini amat menarik. Bagi saya ada dua perkara yang paling menarik perhatian saya.
Pertama, iaitu reaksi tiga murid sekolah rendah aliran berbeza apabila ditanya oleh Timbalan Menteri Pelajaran, Datuk Rozali Ismail tentang apakah pandangan mereka jika PPSMI dihentikan serta-merta dan mereka perlu mempelajari sains dan matematik dalam bahasa Melayu. Ketiga-tiganya menjawab – KELIRU.
Kedua, pandangan guru pakar matematik dari SK Jabi yang meminta pilihan diberi kepada sekolah untuk menentukan pendekatan pengajaran dan pembelajaran sains dan matematik. Beliau mencadangkan agar peluang diberi kepada murid cemerlang untuk meneruskan P&P di dalam bahasa Inggeris, manakala bagi kelas yang lemah, murid diajar di dalam bahasa Melayu.
Mampukah kerajaan memberi pilihan ini kepada sekolah? Sekolah di bandar, kelas yang cemerlang, SBP, IPG dan Matrikulasi meneruskan PPSMI, manakala sekolah di luar bandar, sekolah jenis kebangsaan, kelas yang lemah, SMT dan tingkatan enam melaksanakan P&P dalam bahasa Melayu. Apa agaknya pula reaksi pelobi sekolah jenis kebangsaan dan pejuang bahasa?
Tutor (Utusan Malaysia)
No comments:
Post a Comment